Leuke tuin

Deel 52, juni 2013

Je kunt het natuurlijk ook eens over wat anders hebben. Wat is er nou zo leuk aan het hebben van een tuin? Dat is een moeilijke vraag, waar je zo direkt soms geen antwoord op weet, maar we gaan proberen dat te verduidelijken. Voor sommige mensen is het hebben van een tuin een enorme verschrikking. Twee linkerhanden, geen verstand van welke plant dan ook, alle planten heten dan ook vaak maar “begonia”. Voor die mensen is een tuin een regelrechte ramp. Zij zouden het liefst en doen dat vaak ook, het gehele grondoppervlak plaveien. Heb je ook geen onderhoud, behalve dan het onkruid tussen de tegels of klinkertjes te moeten verwijderen. Maar dat is gemakkelijk, want alles wat tussen het gesteente aan groen omhoog komt is dan per definitie ook altijd onkruid. Hoef je je geen zorgen te maken dat je een waardevolle plant per ongeluk hebt vernietigd.

Er zijn ook lieden die zweren bij een “wilde tuin”. Dat is dan weer niet een tuin die als een gek te keer gaat, hoewel, meestal laat men dan maar de boel de boel en groeit er van alles door elkaar heen. Wel lekker gemakkelijk, maar vaak wordt het op den duur één grote wildernis.

Voor de echte liefhebbers van een tuin, groot of klein, ziet het er heel anders uit. Die zullen misschien ergens wel een terras aangelegd hebben, maar de rest is waardevolle grond, waarin van alles staat te groeien en bloeien, soms ook zelfs groenten. Natuurlijk zul je dat alles wel zo nu en dan moeten onderhouden, want zelfs tussen de meest gekoesterde planten, groentes en kruiden schieten allerhande niet gewenste planten de grond uit. Een echte tuinliefhebber is altijd bezig om de boel te verzorgen, te verplanten, te wieden, te zaaien of te snoeien. Je kunt je op zo’n stuk grond enorm uitleven en/of kwaad maken; wéér dat vervelende onkruid wieden en wéér dat stuk gras kort houden. Maar een doorgewinterde liefhebber zal zich daardoor niet uit het veld laten slaan en alles voor lief nemen, het hoort er nou eenmaal bij. Wat is er nou mooier dan de, in het najaar geplante bloembollen, in het voorjaar te zien boven komen en te zien bloeien? Wat is er nou mooier om de, in het voorjaar gezaaide plantjes, in de zomer tot bloei te zien komen?

Wat is er mooier dan de, eenmaal geplante boompjes of struikjes, in de loop van jaren tot volle wasdom te zien worden?

U hebt het intussen al gemerkt, Bart Smit is ook nog tuinliefhebber. Naast een groen mannetje ook nog een echt groen mannetje, een liefhebber van alles wat er groeit en bloeit. Wat ik ook zo geweldig leuk vind, is het kijken hoe andere tuinliefhebbers omgaan met hun grondoppervlak, hoe anderen problemen hebben opgelost. Want problemen zijn er natuurlijk altijd. Hoe is de grondsoort, hoe de waterhuishouding en de ligging t.o.v. de zon en de meest voorkomende windrichting. Is het een vlakke tuin, een tuin met hoogte verschillen of bijvoorbeeld een binnentuin met zeer veel schaduw. Het aardige is dan weer, dat er voor elk soort probleem qua beplanting wel een oplossing is te vinden, de mogelijkheden zijn legio.

Maar…., het wordt nog veel en véél leuker. Als u, als lid van Aviornis, watervogelhouder bent of u hebt een aantal volières met hoenderachtigen of een mooie ruimte voor tropische duiven of kraanvogels, dan kunt zich helemaal uitleven in het maken van een beplantingsplan. Maar helaas, een bepaalde plantensoort zal blijken totaal ongeschikt te zijn langs de waterkant, want uw zwanen kunnen er maar niet van af blijven. Een door u speciaal bewonderd supermooi gewas wordt totaal vernield en gedegradeerd tot stompjes vlak boven de aarde, omdat uw fazanten er anders over denken. Siergrassen, hoe sierlijk ook, worden nou eenmaal door grasetende ganzen en watervogelsoorten met andere ogen bekeken. Kortom, u zult soms hier en daar uw vogels een ander beplantingsschema moeten aanbieden, of ze het nu leuk vinden of niet.

Dan echter komt het mooie van tuinieren om de hoek kijken. De uitdaging om het anders te doen dan u het eerst voor ogen had, maar toch niet minder mooi, rekening houdend met uw wensen en de onhebbelijkheden van uw vogels. Het kan natuurlijk ook zo maar gebeuren, dat u het roer drastisch zult moeten omgooien en het aantal vogels in een bepaalde ruimte zult moeten verminderen. Ai, dat doet zeer! Begrijpelijk, maar simpel! Een grasmat van 10x10 meter met 20 ganzen is razendsnel kaal en wat overblijft is poep en blubber! Zelfs met 90% minder van die maaimachines zult u moeten na gaan of dit nu wel de juiste methode is om ganzen te houden. Want een ganzenweide zonder gras is als een winkelstraat met lege winkels.

Moraal aan dit verhaal? Tuinieren is mooi, in combinatie met vogels is het geweldig. Een leuk beplant stuk grond langs de vijver of een fraaie beplanting in uw volière of vliegkooi is toch honderd maal aantrekkelijker dan twee of drie zitstokken in een kale kooi of een vlakke grauwgrijze blubbermassa rondom uw watervogelplas? Daarom, ga tuinieren en u merkt vanzelf wel hoe mooi het is en aan het einde van de rit (die er nooit komt) zegt u dat u dat al jaren eerder had moeten doen!
Dát is nou zo leuk aan het hebben van een tuin en u wordt er bovendien zo rustig van!

Bart Smit

NB. Veertjes is een regelmatige bijdrage op de website van Aviornis Nederland. De column geeft niet noodzakelijk de officiële mening van Aviornis weer.