dinsdag 18 maart 2014
Lammert Zwep overleden
Lammert Zwep
20-07-1942 17-03-2014
Als schooljongen kwam ik al bij Zwep stage lopen in de kassen. En dan moesten we altijd even kijken bij de vijver met koikarpers, zijn vrouw riep altijd dat Lammert de ziekte van vijver had! Niemand kon toen bedenken dat Lammert zo’n grootste verzameling vogels zou krijgen jaren later.
Jarenlang heeft Lammert hard gewerkt in zijn eigen tuinbouwbedrijf en het doel was dan ook werken tot hun 50ste en dan de boel verkopen en gaan reizen. Maar het noodlot sloeg enkele jaren daarvoor toe doordat zijn vrouw stierf, iets wat Lammert nooit te boven is gekomen. Dat ze nooit kinderen hebben gekregen viel hem ook zwaar. Toen het bedrijf stopte en er veel vrije tijd was, kwam er een volière achter de kassen met enkele eenden en ganzen. Steevast na het bezoeken van een kweker of een tentoonstelling breidde de verzameling uit. Het zal de meesten van ons wel bekent voorkomen, maar als de volière vol was werd er weer een nieuwe bij gebouwd. De materialen lagen er meestal wel van de kasbouw. In het begin waren het nog de ‘gewone’ eenden, maar Lammert kwam bij steeds meer kwekers terecht en zag steeds meer mooie dieren. De herten, lama’s en kangoeroes kwamen en toen was het spreekwoordelijke hek van de dam. De volières werden steeds groter en mooier met vijvers en aanplanting en de collectie vogels steeds diverser.
Als ik weer eens mee ging wat ophalen was er altijd wel even een momentje dat zijn vrouw te sprake kwam en dan werd er meestal wel even gezegd: “als Cobie nog leefde kreeg ik nu op me kop - als ze toch wist wat deze vogels weer kosten-“ met een glimlach droomde hij dan weer even terug.
Een van de hoogte punten in Lammert zijn vogel verzamel jaren was toch wel de jaarvergadering van Aviornis bij zijn huis in 2009. De laatste jaren ging zijn gezondheid achteruit en toen hij moest gaan spoelen voor de nieren was dit voor hem erg moeilijk te accepteren. De vogels en de mensen die daaromheen hoorden hielden hem op de been. Vaak werd er gezegd: doe toch een deel van je vogels weg, zoveel werk dat je er mee hebt! Maar dan antwoorde hij altijd met: dan zie ik ook geen mensen meer . De donkere avonden en het alleen zijn werden steeds moelijker. Lammert drukte ook een ieder die het horen wilde op het hart: “denk niet te ver vooruit. Leef je leven als je nog kunt en samen bent. Geen geld of verzameling kan op tegen gezondheid.”
Voor de mensen in Elburg en omstreken was Lammert een bekende, met mooi weer was het er ook altijd druk, veel ouders en kinderen die even langs de rennen liepen.
Voor regio Zwolle heeft Lammert zeker veel betekend als het gaat om bekendheid geven aan de hobby en hij heeft veel mensen geïnspireerd bij het bouwen van hun volières.
Ook veel leden van Aviornis kennen Lammert, veel mensen die er geweest zijn met een reisje, geregeld door een van de regio’s, of op eigen initiatief.
Ik denk dat ik dan ook voor velen spreek als ik zeg dat onze hobby een bijzondere man heeft verloren. En ik denk dat er ook niet veel mensen zijn, die in deze tijd, zo’n grote en diverse verzameling vogels op kunnen bouwen.
Andries Heshusius, regio Zwolle