Deel 101: november 2020

Met je ogen dicht.

Als je jouw ogen dichtknijpt, is de kans heel erg groot dat je niks ziet. Als dat de bedoeling was, ga zo door. Als het niet de opzet was, doe ze dan maar weer open, voordat je overal tegen aan loopt.

Een hele grote groep Nederlanders, zeker een paar miljoen, gelooft niet in de bezorgdheid rondom het zeer gevaarlijke Coronavirus. Zij zijn de “virus-ontkenners” en noemen het gehele beleid dan ook maar meteen “viruswaanzin”. Er zijn er, die daarin nog veel verder gaan en protestmarsen organiseren. Soms raken ze daar dan ook nog slaags met de wetshandhavers. Er is zelfs een groepering, die via de rechter wil proberen “hun vrijheid” terug te krijgen. Daarbovenop zijn er ook mensen, die in de allesoverheersende viruspandemie allerhande complotten zien en dan maar veiligheidshalve de minister-president willen liquideren. Leden van populistische partijen dringen er in Den Haag bij het kabinet op aan, om toch vooral voor “het volk” meer vrijheid te creëren. Er zijn zelfs omstanders die bij het regeringsgebouw aan het werk gaande Kamerleden uitjouwen. De kreten die ze naar hun hoofd geslingerd krijgen zijn niet normaal!  “Landverrader!” is al erg en slaat natuurlijk nergens op. Andere kreten zijn nog veel erger, maar die wil ik hier niet herhalen. (Even in het achterhoofd houden, er is wel een levensgevaarlijke virus dat een  pandemie in de gehele wereld veroorzaakt!)  

We leven in Nederland in een vrij land met het recht op vrije meningsuiting en dat is een groot goed. Het is dan dus heel goed mogelijk, dat je ergens wel of niet in gelooft. Dat mag gewoon in ons land, dat is je goed recht. In andere landen over de gehele wereld mag dat ook, al zullen er soms landen zijn, waar anders denken niet altijd zo vanzelfsprekend is. Uitingen van andere aard worden dan helaas maar al te vaak verboden! Massaal protesteren tegen een gebeurtenis, situatie of kromme wetgeving kan in sommige landen soms bruut de kop in worden gedrukt, met daarop weer alle gevolgen van dien. In ons land gebeurt dat gelukkig bijna nooit, maar gaat het ook wel eens andersom. Ben je het ergens niet mee eens, stap je op een trekker, rij je dwars door Nederland (zonder kenteken) over de autosnelweg en blokkeer je ergens in Leeuwarden, Groningen of Den Haag een gebouw.

Als je jouw ogen dicht hebt, zie je iets niet. Omdat je iets niet ziet, is het er kennelijk ook niet en dan heb je er ook geen last van. Maar dat is slechts schijn! Wegkijken is niet eens zo heel moeilijk. In de verenigde Staten van Amerika is de president daar een goed voorbeeld van. Door constant de andere kant op te kijken en daarmee te ontkennen dat er gevaar dreigt, zijn vele duizenden Amerikanen onnodig overleden. Een virus, dat een levensgevaarlijke longziekte kan veroorzaken is niet zichtbaar, maar waart wel degelijk rond. Dagelijks blijken er nog steeds mensen in de hele wereld door te worden besmet. Er blijken ook elke dag nog steeds mensen door te komen overlijden. De besmetting vindt altijd plaats via een ander mens (katten, nertsen en andere soorten dieren even niet meegerekend). In ons land is de situatie rondom het besmetten van anderen niet veel anders. Zich niet aan de veilige afstand tot elkaar te houden is een veel voorkomende oorzaak gebleken. Om het een en ander in goede banen te leiden werd er ook her en der door bevoegde personen gehandhaafd.

Dat kon soms wel eens een duur grapje worden, als je niet 150 centimeter van een ander persoon bleek te zijn verwijderd. Of wanneer je iemand zichtbaar stond te knuffelen, of iemand uitgebreid een hand gaf! Foei, dat was fout en kostte grif een fiks aantal euro’s boete. Volgens de uiteindelijke eindverantwoordelijke bewindspersoon, zijnde de minister van justitie en veiligheid, was men een  “aso” als men zich niet aan die belangrijke regels hield. Totdat het plotseling helemaal fout ging. De verantwoordelijk minister bleek op gepubliceerde foto’s zich even niet aan de door hem zo fel gepropageerde regels te houden. Wel heel sneu, want het was op de bruiloft, waarop hij en zijn tweede vrouw te zien waren in gezelschap van familie en vrienden. De minister heeft echter ten allen tijde een voorbeeldfunctie (moet je maar geen minister worden) en hield zich daar even uitgebreid niet aan! Dan worden de door het kabinet uitgevaardigde regels en alle uitgeschreven boetes ineens behoorlijk ongeloofwaardig en dat kan nog heel lang na-ijlen! (Overigens heeft deze minister intussen ook zelf een forse boet gekregen!)

Goed, nu even verder met de ogen open. Het fenomeen “mondkapje”. Ergens vind ik dit nog steeds een heel vreemd woord voor een lapje stof, dat met twee lussen achter je oren vastzit en neus en mond bedekt. Wat nou “kapje?” De bedoeling van dit stukje textiel is, gekocht, of met in acht neming van de laatste modetrends zelf in elkaar genaaid, dat men geen besmetting van een ander oploopt. Bovendien wordt het gevaarlijke virus niet verder verspreidt, mocht men dat hebben opgelopen. Het vervelende is echter, dat niet echt blijkt dat het virus door een dergelijk lapje stof kan worden tegen gehouden. Maar een beetje helpen doet het mogelijk wel! De virusdeeltjes blijken echter zo klein te zijn, dat het met  gemak dwars door een stukje doek zou kunnen worden verspreid. Ik las ergens een mooie metafoor, betrekking hebbende op deze ingewikkelde situatie: “proberen fruitvliegjes tegen te houden met een tennisracket”.

Er gebeurden dan ook vreemde dingen. In grootstedelijke winkelstraten moesten alle mensen zo’n stoffen geval voor neus en mond dragen. Een paar weken later hoefde dat weer niet. In de rij op het perron voor openbaar vervoer als trein, bus of veerboot, soms niet op, in het vervoermiddel weer wél. Maar als men op de veerboot van de catering gebruik wilde maken mochten ze wel af om te kunnen eten/drinken. In het ene ziekenhuis was toegang zonder “kapje” verboden, in een ander ziekenhuis was toegang zonder “kapje” verplicht!

Een mond en neus bedekkend stoffen ding werkt dus niet voldoende echt en creëert eigenlijk voor een ieder een soort van schijnveiligheid. Geleerden, die virologie hebben gestudeerd, zullen dit absoluut beamen. Daarnaast, hoeveel uur mag je het op en hoe vaak verwissel je zo’n ding? Moet het veelvuldig gewassen worden en hoe dan? Chirurgische mondbedekkingen werken echter wél 100% zeker om virussen tegen te houden; echter die mocht men eerst niet hebben, omdat ze toen heel erg schaars waren en bijna niet te krijgen voor iedereen. Ze zijn sowieso ook duurder. In de winkels zijn ze nu wel volop te verkrijgen. Dus altijd beter duur en echt veilig dan goedkoop en niet echt veilig!

Nu de situatie ernstig blijkt te gaan kantelen, omdat er telkens nieuwe besmettingen opduiken, is het maar een rare zaak, dat in Nederland er niet op aan gedrongen wordt om die flutdingen van stof zo spoedig mogelijk om te gaan ruilen voor een “kapje” dat wel echt werkt! Dan wordt de veiligheid dubbel gewaarborgd. Dubbel, omdat een ieder afstand houdt en een veilig gezichtsmasker draagt.

Daar kom je veel verder mee dan nu te verordonneren dat er per gezin maximaal maar 6 bezoekers in huis mogen komen, of 30 in de kerk i.p.v., wat uiteindelijk maar heel moeilijk te controleren is, als je dat al wilt gaan controleren.

Het zal voorlopig nog wel een lange periode ongemakkelijk blijven, zoals het nu staat t/m december. Maar met een goed beleid, goede en veilige  afspraken en de ogen open moet het mogelijk zijn om de aanstaande winter door te komen. Volgend jaar is er een “nieuwe lente- een nieuw geluid”, hopelijk klinkt dat geluid dan beter.

Bart Smit.

NB. Veertjes is een regelmatige bijdrage op de website van Aviornis Nederland. De column geeft niet noodzakelijk de officiële mening van Aviornis weer.