08-10-15

 

Verslag busreis regio Nijmegen 26 september 2015

 

Busreis regio Nijmegen 26 september 2015

Het is zaterdag 26 september 's morgens kwart over zeven. Het is mistig en nog niet helemaal licht. Zo'n veertig personen staan bij Thekés in Herpen te wachten op de bus. Sommigen staan al wat langer te wachten in de kou. Een beetje mopperend omdat ze zo vroeg uit de veren moesten. Maar hun humeur slaat al snel om als we eenmaal in de bus zitten en over de Maas rijden. Kun je je voorstellen… een mooie rode opkomende zon die schijnt over een ietwat mistig water….de dag kan niet meer stuk!

Het duurt een klein uurtje voordat we in Barneveld voor het Groenhorst College staan waar Jan Harteman en Bert Kleijer ons op staan te wachten om ons, verdeeld in twee groepen, een kijkje te laten nemen in ‘hun’ mooie verbouwde school.

Nou, dat is niets teveel gezegd. Mooie klaslokalen en alles met de nodige voorzieningen wat betreft dierverzorging is aanwezig. We mogen even in een klaslokaal gaan zitten - daarbij komen toch wat mooie herinneringen van vroeger naar boven- en vertelt Jan ons over het reilen en zeilen van deze school. Hij laat ons daarna de binnenhokken zien waarin diverse vogels zitten en ondertussen zijn er wat leerlingen van de school bezig de dieren te voeren en met het schoonmaken van de hokken. Dit gaat natuurlijk in het weekend ook gewoon door want deze dieren moeten natuurlijk iedere dag voer en vers water hebben!

Even later mogen we bij Bert aansluiten om het buiten allemaal eens te bekijken. De buitenhokken zien er ook mooi en heel netjes uit en er lopen diverse watervogels en kraanvogels rond. Er is zelfs een natuurlijke waterfilter aangeplant om het water in de vijver van vers water te voorzien. Zo worden er voor buiten ook diverse nieuwe methodes bedacht om vogels zo hygiënisch mogelijk te voeren. Hiervoor laten ze de leerlingen ook meedenken en de ideeën zelf ten uitvoer brengen. De tijd vliegt en we moeten alweer afscheid nemen. We bedanken Jan en Bert voor hun tijd want ze zijn speciaal op hun vrije dag vandaag voor ons naar school gekomen.

Nadat iedereen weer de bus is ingestapt kunnen we er na zo'n tien minuutjes alweer uit. We staan voor de deur van het Pluimveemuseum. Daar worden we door twee vrijwilligers opgevangen en ook hier wordt de groep in tweeën gedeeld. Alles wordt ons verteld over de verschillende rassen kippen die hier rond lopen buiten. En ondertussen dat heeeerlijke zonnetje erbij. We willen bijna niet naar binnen maar toch is dat ook de moeite waard. De hele geschiedenis van het kip en het ei is daar tentoon gesteld. De allereerste broedmachines, sorteermachines -nog in werking-  en nog véél meer. De veiling waar we aan mee mogen doen is wel bijzonder en heel leuk. Na de uitleg over de werking van de oude veilingklok mogen we meedoen aan de veiling. Eieren, theedoeken en een flesje lekkere advocaat worden aan de man gebracht. Maar het blijkt nog niet zo eenvoudig te zijn om op tijd op het knopje te drukken.

Daarna is het tijd voor de lunch. Met heerlijke broodjes en beleg en zelfs een warm gekookt eitje zitten we lekker te smullen. De vrijwilligers voorzien ons van koffie en thee en zelfs fruit komt op tafel. De meeste, toch wel dames, bezoeken nog gauw even het winkeltje en kopen nog wat voor het thuisfront maar dan is het toch weer echt tijd om in de bus te stappen.

Het is even rijden maar na zo'n anderhalf uur in de bus komen we aan in Lutten. Vader Meinen staat ons al op te wachten. We lopen met hem mee naar Wim en Henk Meinen die samen met twee begeleiders ons in twee groepen naar het Walhalla van watervogels leiden. We weten niet waar we kijken moeten.

Links en rechts rennen met o.a. Hokko's, afrikaanse pygmeegansjes, gierparelhoenders en jufferkraanvogels. Het is echt teveel om op te noemen. Hoe verder we lopen hoe groter de rennen worden en hoe verder weg we kunnen kijken. En nog steeds alleen maar watervogels. Er lijkt geen eind aan te komen. Van de 'gewone' mandarijn tot aan kuifhoenderkoeten, coscoroba's, diverse fluiteenden en zelfs een spoorwiekgans is er te bekijken. We komen ogen tekort.

De jassen gaan uit en het wordt zelfs behoorlijk warm als we verder en verder lopen. Onderweg krijgen we ook nog uitleg over de verschillende soorten maar ook van ons willen ze dingen weten van vogels die het bij hun niet zo goed willen doen. Tsja, als je raad vraagt aan Aviornisleden...ben je zo nog niet bijgepraat.

Zo vliegt de tijd en we worden door de familie uitgenodigd voor een kopje koffie of thee. We kunnen in een grote schuur terecht waar al tafels en stoelen klaar staan. Met een heerlijke koek erbij is het heel gezellig met zijn allen in de schuur. Zelfs kaas en worst komen op tafel. Maar helaas komt ook hier alweer een eind aan de gezelligheid. We moeten weer terug naar Herpen want daar staat de soep al klaar. Het is weer vertrouwd lekker eten en iedereen geniet na van een drukke, maar heel gezellige busreis. Regio Nijmegen kan weer terugkijken op een succesvolle dag.

Maar vooral ook, en ja, ik blijf het toch zeggen hoor... dat zonnetje hé....

Ineke van Dieten